Αράχνες 1

Ανοιξε δειλά την πόρτα και κοίταξε μέσα στο φτωχόσπιτο μετά απο πολύ καιρό....
Αδειο...σκόνες παντού..αράχνες...
κανείς πιά δεν έρχεται εδώ και πρώτα απ΄ολα αυτός ο ίδιος ...
Ολα ήσαν όπως τα είχε αφήσει..οι αναρτήσεις  .. και κυρίως τα σχόλια..
το φαντάστηκε σαν μια καλύβα στο βουνό..ενα πέτρινο κρεβάτι..και στη γωνιά ενα τζάκι με μια μικρή τρύπα στην οροφή απο πετρόπλακες..


Σκεφτόταν την μικρή που τον κοίταξε απόψε στο μετρό...
τον κοίταζε επίμονα για κάμποση ώρα και οταν και αυτός την κοίταξε αυτή δεν γύρισε το βλέμμα αλλού...
μετά απο πολύ καιρό αισθάνθηκε αμηχανία κοιτάζοντας κάποιον..

Ειχε ενα εκπληκτικό πρόσωπο και πρέπει να ήταν στην ηλικία της μικρής του κόρης...

Το βλέμμα της τον ακολούθησε στοιχειωμένο στα γρήγορα βήματα του στην αποβάθρα του σταθμού.

"Τέρμα οι διαπραγματεύσεις" έλεγε στο ράδιο ο πρωθυπουργός...

χαμογέλασε με λυπημένη διάθεση.

Σαν επίλογος...

Δεν θέλω να το κλείσω το ρημάδι...........
μερικές φορές μου έρχεται να τα πω όλα..
απο την άλλη, δεν έχει σημασία..who cares που λένε............

Ασχολούμαι με το φατσομπούκι εδω και λίγο καιρό και μπορώ να πω, σαν νέος εκει, με έχει κερδίσει.. αλλά το μπλόγκ είναι κάτι άλλο ...
πιο προσωπικό..κρύβει ενα δράμα απο μόνο του.

Σε είδα στο Facebook..........

..και δεν μπορώ να σου μιλήσω.....ούτε να γίνω "φίλος"....

Διάβασα το μνμ που εχω κρατήσει απο σένα..

"Αν έκανα αυτά που ήθελα τώρα θα ήμουν σε ένα μακρινό φάρο "

Δεν θα ήταν υπερβολή να πω οτι δεν έχει περάσει μέρα που να μη σε εχω σκεφτεί...

και όμως εχει περάσει καιρός.........................................................

Εξω απο το εκλογικό κέντρο...

Ειπε να πάει να βοηθήσει τους "συντρόφους"  ...σε τραπεζάκι έξω απο εκλογικό κέντρο σε λαϊκή γειτονιά της Ν.Ιωνίας...
Εξαιρετική εμπειρία παρόλη τη ζέστη.

Το σημαντικότερο είναι να βλέπεις τους ανθρώπους του ΚΚΕ...
σαν μια κάστα ..
σαν μια οικογένεια..απο μικρά παιδιά μέχρι υπερήλικες..
ειδικά τα νέα παιδιά..σαν τα κρύα νερά να χαριεντίζονται και να μη καταλαβαίνουν τίποτα απο ζέστη.
Ειδικά εκείνη με την μίνι φούστα να μην μπορεί  να την συγκρατήσει απο τον αέρα..
σε κάποια στιγμή σηκώθηκε και έλαμψε το κυλοτάκι...
Τι συντηρητισμός σκέφθηκε αυτό το ΚΚΕ ..ακόμα και την πιο ζεστή μέρα εξακολουθούν να φοράνε κυλοτάκια...

Η καλύτερη  στιγμή όμως ήταν μια στιγμή στο απόγευμα οταν μια "συντρόφισσα" έσκυψε και του είπε στο αυτί..
"τώρα θέλω να σε αγκαλιάσω και να να στον χαϊδέψω ..να κάνω πράγματα μαζί σου που πάντα ήθελα να κάνω και ακόμα δεν τα έχω κάνει..."

Ο δικός του όμως νούς ήταν στην "επόμενη μέρα" ...

ή έτσι έλεγε τουλάχιστον στους άλλους.............................................

Η Έλενα απο το Καματερό

Ταμίας στο ΙΚΕΑ του αεροδρομίου
στο τελείωμα της βάρδιας της έπιασε κουβέντα...
ήταν δεν ήταν 30 χρόνων..
Η δουλειά με το πήγαινε έλα της έπαιρνε 11 ώρες καθημερινά

Ενα παιδί απο τα πέντε, του είπε..
με τον δικό της μισθό ζούσαν 6 άτομα ...

Το χαμόγελο της ήταν όμως που του έφτιαξε αυτό το μουντό βράδυ..
Είμαι αισιόδοξη, του είπε..υγεία νάχουμε.

Νάσαι καλά βρε Ελενα ..και ας μη διαβάσεις ποτέ αυτές τις γραμμές.

 

Αφιερωμένο...

Στην ΑΛΗΤΙΣΣΑ 

σαν ελάχιστη ανταπόδωση
για όσα μας εχει δώσει με τα ωραία γραπτά της.

Η επόμενη μέρα…

                        
 Μετά τις εκλογές της  6/5/2012

Η  είσοδος της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ στη Βουλή με 21 βουλευτές και περίπου 7% των ψήφων επισκιάζει κατά την γνώμη μου κάθε άλλο γεγονός  σε αυτές τις εκλογές.

«Εγέρθητο»  …..
(σύμφωνα με το γνωστό βίντεο που κυκλοφορεί ευρέως )

Ας σηκωθούν λοιπόν  από τους τάφους  τα θύματα των ναζί να δούν τα εγγόνια τους  να ψηφίζουν  τους ιδεολογικούς απογόνους των δολοφόνων τους.

Η  λεγόμενη αριστερά  με  πρώτο εκφραστή τον ΣΥΡΙΖΑ και τα καμώματα του δεν φαίνεται ικανή να διαχειριστεί το σημαντικό ποσοστό ψήφων.

Το ΚΚΕ στον δικό του κόσμο αναμένει την κατάρρευση του καπιταλισμού πρώτα..

 Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ , παρά το σεβαστό ποσοστό που πήρε, δεν έχει αρκετές δυνάμεις και τόλμη για περαιτέρω κινήσεις.

Οι ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ εγκλωβισμένοι σε αντιμνημονιακά και εθνικιστικά συμπλέγματα.

Το ΠΑΣΟΚ μετράει τον πόνο από την σφαλιάρα και ελπίζει στην δεύτερη αναμέτρηση

Η ΝΔ  με σαφώς μειωμένη αλαζονεία μετά και την δική της σφαλιάρα θα  προσπαθήσει να αναστήσει την κεντροδεξιά παράταξη με ότι και αν σημαίνει αυτό.

 Μάλλον πάμε για επαναληπτικές εκλογές.

Και η χώρα?

 Ποια χώρα καλέ ..ποιός νοιάζεται….

Διάβασα και το άρθρο του Παπαγιαννίδη και  δεν χάρηκα

http://www.naftemporiki.gr/elections/story?id=2174549

Εκλογές 2012…η δύσκολη ψήφος

Αν  ψήφιζα συναισθηματικά θα ψήφιζα αριστερά.

Ως γνωστόν όμως το συναίσθημα στην πολιτική δεν είναι καλός σύμβουλος.

Λοιπόν το ξανασκέφτηκα το πράγμα.

Προσωπικά ήμουν και είμαι υπέρ των μνημονίων υπό την έννοια ότι τα περισσότερα που αναφέρονται εκεί είναι πράγματα που θα έπρεπε σαν κοινωνία να είχαμε κάνει από μόνοι μας καιρό τώρα.

Είμαι όμως κατά των μνημονίων στο κομμάτι που αφορά τους μισθούς και συντάξεις  και τις οριζόντιες περικοπές που είχαν  σαν αποτέλεσμα την μείωση του βιοτικού επιπέδου, ή και την εξαθλίωση ακόμα, μεγάλης μερίδας πληθυσμού.

Είχα στηρίξει την κυβέρνηση Παπανδρέου με ανοχή 300 ημερών αντί των γνωστών 100! χωρίς να έχω ψηφίσει ποτέ μου ΠΑΣΟΚ (ούτε και ΝΔ βέβαια)

Δυστυχώς  η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν μπόρεσε… στάθηκε ανίκανη  μπροστά  στις προκλήσεις. Οι πραγματικοί λόγοι της ανικανότητας θα αναδειχθούν από τους ιστορικούς .

Για να μην πολυλογούμε …..

Δύσκολη η ψήφος ,

κατέληξα στην ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ  σαν την πιο ρεαλιστική πρόταση αυτή τη στιγμή  και πιο κοντά σε αυτό που πιστεύω.

Δεν προτρέπω κανένα και σε τίποτα .

Είμαστε όλοι μεγάλα παιδιά που ξέρουν να αποφασίζουν μόνοι τους.

εγώ  την μπαρούφα μου την είπα.

ΥΓ.  Το μόνο που με προβληματίζει  σε σχέση με τους άνδρες είναι οι υποσχέσεις της Βάνας Μπάρμπα ..

που μοιάζουν με χτυπήματα κάτω από την ζώνη ..εκεί που έχει ειδικότητα.

Εδώ  σηκώνω τα χέρια ψηλά  και αφήνω την φαντασία σας να δουλέψει.

Σε σχέση με τις γυναίκες με προβληματίζει  ο φιλελεύθερος  γόης από τον Βόλο (κος. Τζήμερος) που έχει σαγηνεύσει πολλές  …

έχω μόνο να τους πω ότι το «εξοχότατη»  το απεύθυνε μόνο στην κα Μέρκελ και όχι σε αυτές.

ΥΓ2. Ξέρω επίσης πως οι χιλιάδες αναγνώστες αυτού του ιστολογίου έχουν την δύναμη να γείρουν την πλάστιγγα !

Γιορτές......με kind of Blue

Αλλα ήθελα να πω άλλα λεω...

με λίγα λόγια..

Σήμερα πέρασε απο το μέρος που είχαν συναντηθεί για πρώτη φορά.
Τον έπιασε ενας κόμπος στον λαιμό.
Αυτή του είχε πει οτι πήγαινε κάθε χρόνο την ημερομηνία που βρεθήκανε...
σαν επαίτιο...καθόταν στο αυτοκίνητο μέσα και σιγο έκλαιγε.
Η σειρά του τώρα.

Το ραδιόφωνο έλεγε "πιστωτικό γεγονός η αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους"...

ενω τα πράγματα φαίνοταν να αλλάζουν όπως το είχε προβλέψει, σχετικά καλύτερα δηλαδή ..
ακόμα και για εκείνη...πιστεύει οτι θα έρθουν καλύτερες μέρες..
Όμως αυτός αισθανόταν χαμένος, είχε χάσει το παιχνίδι.

Ήθελε να αλλάξει σταθμό στο ραδιόφωνο να ακούσει κάτι απο τα παλιά αγαπημένα του..
ούτε αυτό είχε τη δύναμη να κάνει.

Το βράδυ έπρεπε να γιορτάσει με φίλους.
Σαν τον Ιανό είμαι σκέφτηκε...και χαμογέλασε για λίγο
σκεφτόμενος αυτό το μπλόγκ και τους ανθρώπους που "συνάντησε" εξαιτίας του.

Αφιερωμένο στην ημέρα σήμερα-Clitoraid--

Γιορτάζουν και κάποιοι άλλοι σήμερα !!!!
εντελώς τυχαία!!.........
αλλά λόγω ακεφιάς περιοριζόμαστε σε αυτό.

Απόκριες 2012...να μην ξεχνιόμαστε

Αφιερωμένο.

Ήθελε να την δει.
Τώρα που έκανε κρύο και αυτή μισούσε το κρύο.
Να την σφίξει επάνω του.
Χρόνια τώρα δεν πίστευε στους έρωτες και σε όλα τα σχετικά παραμύθια.
Στο σεξ μόνο πίστευε.
Ο πόνος της όμως κάτι του είχε αλλάξει μέσα του.
Σαν να την είχε αγαπήσει.
Αυτήν ή τον πόνο της ?...αναρωτιόταν συχνά
Ο πόνος και αυτή όμως είχαν καταντήσει συνώνυμα…
Ο ανείπωτος πόνος… όχι ο συνηθισμένος…
τον είχε εξορκίσει να μη μιλήσει ποτέ για αυτόν.

Τσικνοπέμπτη σήμερα…
συνήθως γιόρταζε αυτήν την ημέρα με φίλους.
Στο σπίτι μόνος την σκέφτηκε… όλα είχαν τελειώσει καιρό τώρα.
(Εκείνη το είχε διατυπώσει εξάλλου κάπως)
Που να βρίσκεται άραγε..Μήπως γιορτάζει απόψε?
«Διαβήκαμε τα σύνορα αλλά είμαστε ακόμα εδώ ακίνητοι»
Είχε πει ο Μαστρογιάννι σε ένα φιλμ του Αγγελόπουλου…
Όσο και να γιορτάζει αποκλείεται να περνάει καλά ξανασκέφτηκε,με λύπη.
Όσα «σύνορα» και να περάσει…

Αυτός δεν είχε όρεξη να γιορτάσει,
ούτε να ταξιδέψει …
Χρόνο και χρήματα παραδόξως είχε..,σε αυτές τις κατεστραμμένες από την πολιτική μέρες,
διάθεση δεν είχε.

Ήθελε να αισθανθεί το κρύο… δεν άναβε καλοριφέρ
Σαν αυτό να τον ηρεμούσε κάπως
«Κλείσε τα μάτια, μην κάνεις τίποτα και άκουσε τους θορύβους…»
Σαν σε μεγάλο πλάνο του Αγγελόπουλου.

Αρκεί να μην σε πάρει ο ύπνος!.. θα του έλεγαν κάποιοι φίλοι.
Και χαμογέλασε για πρώτη φορά σήμερα..

Ο έρωτας είναι μια υπέρ-εκτιμημένη μαλακία ? ή , ιστορίες για αγρίους………..

Την είχε γνωρίσει στο διαδίκτυο.
Ώριμη, 53, χωρισμένη με 2 μεγάλα παιδιά.
Ζούσε πολύ μακριά από αυτόν σε ένα μεγάλο σπίτι και πρέπει να ήταν αρκετά ευκατάστατη
Στην αρχή μιλούσαν λίγο μετά μπήκαν στο Skype.
Εκεί του είπε ότι είχε να κάνει σεξ γύρω στα 8 χρόνια …από τότε που είχε χωρίσει από τον άνδρα της …ο οποίος, όπως του εξομολογήθηκε, ήταν και ο μοναδικός άνδρας της ζωής της που όμως την απατούσε συνέχεια με άλλες.
Μετά τον χωρισμό δεν ήθελε να έχει περιστασιακές σχέσεις και έτσι έμεινε μόνη.
Η συζήτηση γύρισε στο σεξ και στο πως ικανοποιούσε τις σεξουαλικές της ανάγκες.
Χωρίς δισταγμό του είπε ότι αυνανίζεται κανονικά και συχνά.
Την ρώτησε αν ήθελε να το κάνει μπροστά του και μαζί….
Αμέσως απάντησε ναι..και ότι της αρέσει πολύ να το κάνει και να την βλέπουν…
Εξάλλου μια πρακτική της ήταν να στολίζεται να βάζει όλα τα μπιζού της να κάθεται μπροστά στον καθρέφτη και να γδύνεται σιγά σιγά…
Αυτό την ερέθιζε αφάνταστα και κατέληγε σε υπέροχο αυνανισμό.
Άρχισε να του δείχνει τα μπιζού και χαμογελούσε…. διαμάντια, μαργαριτάρια, δαχτυλίδια, βραχιόλια, σκουλαρίκια… μέχρι και ένα ρολόϊ Καρτιε..
Ξαφνικά του είπε ότι θα βάλει ένα από τα 12 νυχτικά της…
Γδύθηκε εντελώς μπροστά του και το φόρεσε..λέγοντας του ότι είναι έτοιμη να παίξουν.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι και άρχισε να χαϊδεύεται ξεκινώντας από το στήθος και όλο το σώμα χωρίς να βγάλει το νυχτικό που είχε γίνει όμως ένα κουβάρι πάνω της.
Οι ρόγες της ήσαν πολύ σκούρες και αμέσως έγιναν σκληρές.
Το μουνί της ήταν ξυρισμένο με μια μικρή τούφα τρίχες στην κορυφή
Ήταν γεματούλα αλλά αυτό δεν τον ενοχλούσε …απεναντίας πάντα του άρεσαν οι γεμάτες γυναίκες……
Συνέχισε να χαϊδεύεται με τα δάχτυλα πια ανάμεσα στα πόδια και να αναστενάζει….…
Ξαφνικά σηκώθηκε και εξαφανίστηκε από την οθόνη ..επέστρεψε σε ένα λεπτό δείχνοντας του χαμογελώντας ένα άδειο άσπρο μπουκάλι…
του κρασιού, μπορεί και από βότκα…
Ξάπλωσε στην ίδια θέση …με ευκολία έβαλε το μπουκάλι μέσα της και άρχισε τις παλινδρομικές κινήσεις ..βαθιά… μέσα και έξω..σιγά στην αρχή..αλλά όλο και πιο γρήγορα στη συνέχεια…
Έφερε την κάμερα κοντά , μπροστά στα ορθάνοιχτα πόδια της ..στο μπουκάλι …ήταν πολύ υγρή ..και το μπουκάλι μπαινόβγαινε μέσα της με ευκολία
Οι αναστεναγμοί της γινόντουσαν όλο και πιο δυνατοί και σε λίγο αναμειγνύονταν με ακατάληπτες λέξεις…. Κάπου σαν να άκουσε ένα όνομα που έμοιαζε με το δικό του και να λέει σαγαπώ ….
Ο οργασμός πρέπει να ήταν δυνατός γιατί αμέσως μετά έμεινε σιωπηλή για 1-2 λεπτά….
Του είπε ότι ήταν εξαιρετικό και ότι το χρειαζόταν πάρα πολύ..
είχε μια γαλήνια έκφραση στο πρόσωπο…. Και τα τεράστια μαύρα μάτια της σαν να του χαμογελούσαν.
Σε λίγο του είπε ότι νυστάζει και της ευχήθηκε όνειρα γλυκά.
Έκλεισαν.
Τότε μόλις κατάλαβε ότι δεν τον ερώτησε για εκείνον….
Πολύ περισσότερο δεν ενδιαφέρθηκε αν αυτός «τελείωσε».

Χαχα..οχι, αυτός δεν είχε προλάβει..σχεδόν ούτε πρόλαβε να αρχίσει!
Αλλά του αρκούσε ότι τελείωσε αυτή …
Αυτός ίσως μια «άλλη φορά» ..ίσως σε «15 μέρες»…
που είναι και της μόδας..έτσι λένε κάποιοι!
Αυτός έμεινε στο «ίσως».

ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ...ΕΚΠΟΜΠΗ..συνέχεια εκ του προηγουμένου

ΕΤΣΙ...ετσι.. σκεφτόταν ο Τάκης

απο την Αντιγραφή για τον ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟ φτάσαμε στην ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ της πραγματικής ζωής...
δηλ. με ποιόν κλέφτηκε(!) και που μονάζει η αγαπητή ΑΛΗΤΙΣΣΑ!...

Σαν ΕΚΠΟΜΠΗ σκέφτηκε ο Τάκης...
και η σκέψη τον πήγε πολλά χρόνια πίσω, μαθητούδι στον κινηματογράφο ΣΤΟΥΝΤΙΟ στην οδό Τρικόρφων οταν ο ΑΓΓΕΛΟΠΟΥΛΟΣ παρουσίασε την πρώτη του ταινία ΑΝΑΠΑΡΑΣΤΑΣΗ με ταυτόχρονη προβολή της δικιάς του μικρού μήκους ,την ΕΚΠΟΜΠΗ.....

η δεν θυμάμε καλά,
ήταν μόνο η ΕΚΠΟΜΠΗ?

Χούντα τότε..Τρόϊκα τώρα...
Οχι, δεν είναι το ίδιο..
αλλά μια στεναχώρια πλανάται και τώρα στον αέρα.

ΥΓ ΑΛΗΤΙΣΣΑ , πες μας τελικά αν κλέφτηκες!!

Αντιγραφή.........για τον Θόδωρο Αγγελόπουλο

Η Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών εκφράζοντας την συντριβή των Ελλήνων Κινηματογραφιστών για την τραγική απώλεια του επίτιμου προέδρου της Θόδωρου Αγγελόπουλου:

Έβρεχε γλυκά εχθές το βράδυ

όπως τότε

που μας συμφιλίωνες με το δάκρυ μας

που μας φανέρωνες τα Κύθηρα

που μας δώριζες την Ελλάδα

που μας χάιδευες το παιδί μέσα μας...

Και σαν διάλεξες να φύγεις

πρόλαβες και

μας πέρασες στην άλλη θάλασσα:

στην αξιοπρέπεια και στο όνειρο.

Έβγαινες απ΄ το όνειρο, καθώς μπαίναμε στο όνειρο

έτσι ενώθηκε η ζωή μας και θα ΄ναι δύσκολο πολύ να ξαναχωρίσει...

Υποκλινόμαστε στο Θόδωρο της καρδιάς μας...»

Το Βήμα και η Πόρτα.

Πήγε στην πόρτα , κοντοστάθηκε..τα πόδια του βαριά.

Ολοι του είπαν να κάνει το βήμα..να ανοίξει την πόρτα να βγεί στον έξω κόσμο και να την κλείσει βαριά πίσω του..για πάντα.

Δύσκολη η απόφαση.

Ζούμε στην εποχή των αβεβαιοτήτων σκέφθηκε, δεν γαμιέται, μια απόφαση είναι ..
το σωστό ή λάθος θα αποδειχθεί στα επόμενα χρόνια.


Αν υπάρχει σωστό ή λάθος ..
αν μπορεί να μετρηθεί..
αν...αν..αν..

ετσι έκανε το βήμα και έκλεισε την πόρτα και ενα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή του.

Απο 1/1/2012 ζεί διαφορετικά.

Ουτε καλύτερα ούτε χειρότερα...
πιο περίεργα ίσως..
οχι άνετα..
δεν μπορεί να είναι κανείς "άνετος" σήμερα σκέφθηκε με όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

ΥΓ Η αλήθεια είναι οτι το "μελό" τον εχει παραλύσει όλες αυτές τις μέρες..
μόνο η χειμωνιάτικη διαύγεια του Κορινθιακού με τα χιονισμένα βουνά γύρω τον επανέφερε κάπως.
Απόλαυσε ένα εσπρέσσο στον δρόμο και σαν να του φάνηκε οτι η Πυθία απο απέναντι του χαμογέλασε μυστηριωδώς...
γυναίκες σκέφθηκε !.. η δύναμη της ζωής και της φύσης...
και σαν να λύγισαν τα γόνατα του σε μορφή υπόκλισης.